Sivagangai Name Reason

Followed by so many reasons…

There are different versions told regarding the orgin of the name ‘SIVAGANGAI’

Firstly, according to one version sivagangai was the battle field for many rulers shedding blood and hence the ‘SEV VENGA’ which in course of time became sivaganga

Secondly, there was a tank (Theppakulam) near the sivaganga area which was very similar to the sivagangai tank of Natarajar temple of Thillai Chidambaram. So, that the region was named as sivagangai.

In resemblance of the Ganges river being on the head of the Lord Siva as Ganga Devi a palace with a Siva temple was built from which the name ‘sivagangai’ was derived.

Fourthly, in memory of Sasivarna Thevar killing a ‘SHEV VENGA’ or red-tiger at the tanjore raja’s court, the palace was name as Sev-Vengai later gradually changed into sivagangai. Sasivarna Periya Udaya Thevar bathed in a spring which was called by the people as ‘sivagangai’. A place was built near the spring and a town was formed and named after the spring as ‘SIVAGANGAI’.

In my opinion Sasivarna Periya Udaya Thevar was driven out of his Nalukottai palayam by bavani sankaran. He went to thanjavur and thanjavur king gave asylum to Sasivarna Periya Udaya Thevar. While he was in thanjavur Sasivarna Periya Udaya Thevar resided at Sivagangai Park. After the recovery of palayam from bavani sankaran, Sasivarna Periya Udaya Thevar in loving memory of his former residence at thanjavur, he might have named his palayam as sivagangai.

சிவகங்கை வேந்தன்

According to tradition, the original seat of Sivagangai family is Nalukotai near sholapuram. Regunatha

Sethupathy alias Kilavan Sethupathy of Ramnad (1674 - 1710) invested one Periya Udaya Thevarof Nalukottai with the rank of a poligar or military chieftain. He granted him lands for the support of three hundred troops. He also conferred on him the title of Nalukottai poligar.

The ‘GOWRI VILASAM’ the palace of Royal House of sivagangai, the capital of modern sivagangai district as a historical moment and as the seat of all the past glories and heroic

deeds of the then Maravar Kings is now being left uncared with scorching look of veritable Sahara.

The history of the orgin of sivagangai is amusing with sorrowful beginning and valorous ending.

Para Rajakesari Kilavan Sethupathy who was on the throne of Ramnad from 1674 to 1710, gave Nalukottai a small village six miles away on the northern side of sivagangai as a gift to kandumeki sivarama sasivarna udaya thevar in appreciation of his bravery. Furthermore, he was given somemore villages surrounding Nalukottai and the revenue from these villages would enable him to maintain a battalion of 300 soldiers.

The death of Kilavan Sethupathy the king of ramnad in 1710 was followed by a war of succession to the throne and in that war of succession, the illegal son of Kilavan Sethupathy’s concubine, bavani sankaran(1725-1728) emerged out with success. His hostility towards Sasivarna Thevar of Nalukottai made him step down from the throne of Nalukottai palayam.

The dethroned Sasivarna Thevar having left with a grief and disappointment was one day sleeping under the shade of a Jambool tree. The fortune started began favoring him in the form of one great saint names Sri Sattapiah, who was sitting in deep meditation on the eastern side of the Jambool tree. Then a lion on conch in the right palm of Sasivarna Thevar and circular lines in his feet fell in the sight of the saint. At once the saint was able to foresee that Sasivarna Thevar had a bright future.

Sasivarna Thevar, who woke up from his sleep prostrated before the saint and begged for saint’s blessings after narrating him a vivid picture of his sufferings and hardships. As instructed by the hermit, Sasivarna Thevar had a dip in the holy water of a nearby spring and then the sacred ash or vibuthi was put on his forehead, as a mark of blessing. The saint also taught him a secret mantra in his ears. The sacred spring in which Sasivarna Thevar had a dip is now at the heart of the town bearing the name ‘SIVAGANGAI’ there is another story which tells us about the name of sivagangai, that is ferocious tiger red in color was sleeping near a bush where the hermit was in deep meditation. The word sivagangai is said to have been derived from the word SHEV VENGAI which means Red Tiger.

Then ramnad was divided in to five parts. He retained three parts for himself and granted two parts to Sasivarna Thevar. The region comprising two parts came under the flag of Sasivarna Thevar.

The history of SIVAGANGAI commences from 22.01.1730. The first king of sivagangai was Sasivarna Thevar who came to be called Kandumekki alias and officially Rajah Muthuvijaya Regunatha Sivarama Sasivarna Periya Udaya Thevar. [1730 - 1750]

Temples Details in Sivagangai

	பிள்ளையார்பட்டி கோவில் Pillaiyarpatti temple is a rock - cut temple located about 12 kms from Karaikudi on the Karaikudi Madurai road.It was built after hewing a hillock by the early Pandiya kings and the image of Karpaga Vinayaka and that of a Siva Linga were carved out of a stone by a sculptor called Ekkattur Koon Peruparanan who put his signature on a stone inscription found even today in the sanctum. He put his signature in Tamil Language which was in use between 2nd and 5th century AD. It can be concluded that the icon of Karpaga Vinayaka must have been carved around 4th century AD. This temple is 1,600 years old. The 14 stone inscriptions found in this temple, dated between 400 AD and 1238 AD reveal that the place was known as Ekkattur Thiruveengaikudi Maruthankudi Raja Narayanapuram before it came to be called Pillaiyarpatti.
காளீஸ்வரன் கோவில் The holy temple KALAIYARKOIL is in Sivagangai District. It is 18 K.M east of Sivagangai, 30 K.M west of Devakottai on the Devakottai – Manamadurai Road and 66 KM south – east of Madurai – Tondi Toad. “KALAIYARKOIL” derived its name from the KALEESWARAR temple of the place. The temple of Kalaiyarkoil is a very large and handsome building surrounded by a strong stone-wall about 18 feet in height. Kalaiyarkoil has two Rajagopuram viz big and small one. There is a big Tank on the Southern side of the Temple.
	கண்ண்டதேவி கோவில் The Village Kandadevi is situated 3 Km away from Devakottai Town. Here the Temple is called as Arulmigu Sowarna Moortheeswarar alias Siragilinather. The Amman is called as PeriyaNayaki Amman. This is 350 years old Temple. The Temple is maintained by Sivaganga Devasthanam, which is one amoung 84 Temples. The Temple is owned by the Sivagangai Raja legal heirs. Here Hanuman told to Rama as kanden deviyai. Hence this place is called as Kandadevi. The Aanni Urchavam is very famous festival for this temple, which is celebrated in every year, during the month of June by the people of 75 Villages.
திருகொஷ்ட்டியூர் கோவில் This is important of 108 Vaishnava temples. The Alwar Ramanujar has visited and prayed GOD Sri Vishnu. The God name is "Swamiya Narayana Perumal". TheGOD is in five floors. This is famous South Thiruppathi. During every year, MASI MAGAM TEPPAM is celebrated here.
	நகரசிவன் கோவில் காரைக்குடி
கோவிலூர் கோவில் காரைக்குடி
	இடைகட்டூர் சர்ச் Idaikattur Church is the Sacred Heart Shrine Built with full of arts in Gothic architectural style on the model of the RHEIMS cathedral in France. All those beautiful statues were brought from France 110 Years back to Idaikattur. The reason is that only in this shrine there are the Relics (things connected with)of 40 saints kept on the main altar. Secondly, there is a historical event which took place 110 years back, when this Church was built that 9 choirs (hundreds) of angels appeared and solved a great problem. The Location of the shrine: It is 36 K.m away from Madurai on the way to Ramnad or Rameshwaram main road. Stop at Muthanendal.
குன்றக்குடி கோவில் Arultharu Shanmuganathan Holy Temple is situated at 10 Kms from Karaikudi, Sivaganga District. Built around the year 1000 Lord Shanmuganathan is the presiding deity and the History is refered to Mayuragiri Puranam. Marudhu Pandiyars Kings of Sivaganga renovated the Temple in thier days. Important festivals include Thaipusam in January, Panguni Uthram in March, Thirukarthikai in November, and Kandha Shasti in November prayers in temple bring releif from diseases and mental worries. The Devotees are blessed with good Children.

மருதுபாண்டியர்களின்

இராமநாதபுரமும் சிவகங்கையும்

இப்போது இராமநாதபுரம் மாவட்டமாக உள்ள பகுதி மற்றும் சிவகங்கை மாவட்டம்,

விருதுநகர் மாவட்டம் ஆகிய மூன்று மாவட்டங்கள் அடங்கிய பகுதி பாண்டிய நாட்டின் கீழ்த்திசைப் பகுதியாக இருந்தது. இந்த நிலப்பரப்பு மறவர் நாடு என்றும் அழைக்கப்பட்டது. மறவர் நாடு பாண்டிய பேரரசின் ஆட்சிக்குள் அடங்கிய பகுதியாகவே எப்போதும் விளங்கியது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. மறவர் நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் அன்றும் சரி, இன்றும் சரி பாண்டியகள் என்றே சாதாரணமாக அழைக்கப்படுகின்றார்கள். சாதாரணப் பொது மக்களும் பெருமையோடு தாங்களுக்குப் 'பாண்டியர்” என்று பெயர் வைத்துக் கொள்கின்றார்கள். மறவர் நாடு பிற்காலத்தில் 'சேதுநாடு” என்றழைக்கப்பட்டது.

'சேது” என்ற பெயர் எப்படி வந்தது என்பதற்கு புராண காலச் செய்தி ஒன்று உள்ளது. 'சேதுநாடு” என்று அழைக்கப்படும் இன்றைய இராமநாதபுரம் இராமாவதாரத்தோடு பெரிதும் இணைத்துப் பேசப்படுகிறது. இராவணனின் நாடாக இருந்த இலங்கைத் தீவுச் சீதாதேவி சிறை அடைக்கப்பட்டிருப்பதை அனுமார் வழியாக தெரிந்து கொண்ட இராமபிரான் அங்கு செல்ல வேண்டிச் சுக்கீரவனின் வானரப் படைகளைக் கொண்டு பாலம் அமைத்தார். அந்தப் பாலத்திற்குத் திருவணை என்றும் 'சேது” என்றும் பொருள் உள்ளது. அந்தப் புனிதமான பாலத்திற்கு சேதுவிற்கு பொருத்தமான காவலர்களை நியமிக்க நினைத்தாராம் இராமபிரான். அச்சமயம் அந்த பகுதியில் வீரத்தோடு விளங்கிய மறவர்குலத் தலைவர் ஒருவரை நியமித்தார். அவருக்கு சேதுபதி என்று பெயராகி வந்ததாம். அப்படிப்பட்ட புனிதமான வழியில் வந்தவர்கள் சேதுபதிகள் என்று புராண கால வழி வந்த செய்திகள் கூறுகின்றன. இந்த சேதுபதி மரபினருக்கு 'திருவணை”க் காவலன் என்ற பெருமைக்குரிய பெயரும் உண்டு.

இராமபிரானுக்கு பாலம் கட்ட உதவி செய்து வானரர்கள் கட்டிய பாலத்திற்குக் காவல் உதவி சேது என்ற பாலத்தைக் காத்து, சேதுபதி திருவணைக் காவலன் என்ற சிறப்புப் பெயர்களைப் பெற்றது என்பது எல்லாம் புராண காலச் செய்திகள் என்று சொல்பவர்களும் உண்டு. மதுரையை ஆட்சி செய்த முத்து கிருஷ்ணப்ப நாயக்கர் காலத்தில் வரலாற்று ஆவணங்கள் இராமநாதபுரம் சீமையை ஆண்ட அரசர்களை சேதுபதி என்றே அழைக்கின்றனர்.

சேதுபதி அவர்களால் தேசத்தில் ஆளப்பட்ட பூமி இராமநாதபுரம் சீமை, சிவகங்கை சீமை, புதுக்கோட்டை பகுதி தஞ்சாவூர் சில பகுதிகளைக் கொண்டதாக இருந்தது. அதற்கு மறவர் நாடு என்று பெய

வீரத்திலகம் வேலுநாச்சியார்

வீரத்திலகம் வேலுநாச்சியார் (1780-1789) இராமநாதபுரம் மன்னர் (1749-62) செல்லமுத்து சேதுபதி, சிவகங்கைக்கு அருகிலுள்ள 'சக்கந்தி” என்னும் ஊரைச் சேர்ந்த முத்தாத்தாள் நாச்சியார் என்பவரைத் திருமணம் செய்து கொண்டார். அவர்களுக்கு ஓர் அழகிய பெண் குழந்தை பிறந்தது. அவர்கள் அக்குழந்தைக்கு வேலு நாச்சியார் எனப் பெயரிட்டார்கள். செல்லமுத்து சேதுபதி தனது மகள் வேலு நாச்சியாரைக் கல்வி - கேள்விகளில் சிறந்தவராக வளர்த்து ஆளாக்கினார். வேலு நாச்சியார் போர்க்களம் சென்று, வாளெடுத்துப் போர் புரியும் ஆற்றலும் விளங்கினார். அவர் ஒரு சிறந்த வீராங்கணையாக உருவாக்கப்பட்டார். சிவகங்கைச் சீமையின் இரண்டாவது மன்னர் முத்து வடுகநாதப் பெரிய உடையத் தேவருக்கு, வேலுநாச்சியார் திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டு அவரது பட்டத்து ராணியானார். முத்துவடுகநாதத் தேவர், சிவகங்கைச் சீமையை ஆட்சி செய்த போது, அவரது நிர்வாகத்திற்கு பிரதானி தாண்டவராய பிள்ளை, ராணி வேலு நாச்சியார், மருது சகோதரர்கள் பெரிதும் துணையாக இருந்தனர். நெடுநாட்களாக வேலு நாச்சியாருக்கு குழந்தைச் செல்வம் இல்லாமலிருந்தது. பின்னர் அவருக்கு ஒரு பெண் மகவு பிறந்தது. அக்குழந்தைக்கு வெள்ளச்சி எனப் பெயரிட்டு இளவரசியைப் பாலூட்டிச் சீராட்டி செல்லமாக வளர்த்து வந்தார். இந்நிலையில் முத்து வடுகநாதத் தேவர், ஆற்காடு நவாபிற்கு கப்பம் கட்ட மறுத்ததால் கம்பெனிப் படையும், நவாபின் படையும் இணைந்து காளையார் கோயிலில் தங்கியிருந்த முத்து வடுகநாதத் தேவர் மேல் போர் தொடுத்தன. 25-6-1772ல் நடைபெற்ற காளையார் கோவில் போரில், கம்பெனிப் படையின் பீரங்கிக் குண்டுகளுக்குப் பலியாகி, மன்னரும் அவரது இளைய ராணி கௌரி நாச்சியாரும், அவரது படைவீரர்களும் வீர மரணமடைந்தனர். முத்து வடுகநாதர் இறந்தவுடன் வேலு நாச்சியார் உடன்கட்டையேறி, தனது உயிரைப் போக்கிக் கொள்ள விரும்பினார். பிரதானி தாண்டவராய பிள்ளை, மருது சகோதரர்கள் வேலு நாச்சியாரைச் சமாதானம் செய்து, இழந்த சீமையை அவர்கள் எவ்வகையிலும் மீட்டுத் தருவதாக ராணிக்கு வாக்குறுதி வழங்கினர். கொல்லங்குடியில் தங்கியிருந்த வேலுநாச்சியார், வெ ள்ளச்சி நாச்சியார் முதலியோர் பிரதானி தாண்டவராய பிள்ளை, மருது சகோதரர்கள் துணையுடன் மேலூர் வழியாக திண்டுக்கல்லுக்கருகிலுள்ள விருப்பாட்சிப்பாளையத்திற்குத் தப்பிச் சென்றார். விருப்பாட்சிப் பாளையக்காரர் கோபால நாயக்கர், விருப்பாட்சியில் அவர்கள் மிகப் பாதுகாப்பாகத் தங்குவதற்குத் தகுந்த வசதிகளைச் செய்து கொடுத்தார். ஆற்காடு நவாபின் பிடியிலிருந்து இராமநாதபுரம், சிவகங்கை ஆகிய மறவர் சீமைகளை விடுவித்து நவாபை விரட்டி அடிப்பதற்கு ராணி வேலுநாச்சியார் திண்டுக்கல்லில் தங்கியிருந்த மைசூர் மன்னர் ஹைதர் அலியிடம் படை உதவி கேட்டார். பிரதானி தாண்டவராயபிள்ளை 8-12-1772 வேலுநாச்சியார் சார்பாக ஹைதர் அலிக்கு ஒரு கடிதமெழுதி ஐயாயிரம் குதிரை வீரர்களையும், ஐயாயிரம் போர் வீரர்களையும் அனுப்பி வைத்தால், அவர்களுடன் இணைந்து போரிட்டு, இரு சமஸ்தானங்களையும் நவாபிடமிருந்து கைப்பற்ற இயலுமென்று, அக்கடிதத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தார். பிள்ளையவர்கள் உடல் நலிவுற்று முதுமையின் காரணமாக படை உதவி கேட்ட ஆறு மாதங்களுக்குள் 1773ம் ஆண்டு இம்மண்ணுலகைவிட்டு மறைந்தார்.

பின்னர் வேலு நாச்சியார் தனது படைகளை 'சிவகங்கை பிரிவு”, 'திருப்புத்தூர் பிரிவு”, 'காளையார் கோயில் பிரிவு” என்று மூன்று பிரிவுகளாகப் பிரித்தார். சிவகங்கைப் பிரிவிற்கு தனது தலைமையிலும், திருப்புத்தூர் பிரிவிற்கு நள்ளியம்பலம் என்பவர் தலைமையிலும், காளையார் கோயில் பிரிவிற்கு மருது சகோதரர்கள் தலைமையிலும் படைகளைப் பிரித்து வேலு நாச்சியார் அனுப்பி வைத்தார். வேலுநாச்சியார் அம்முப்படைப் பிரிவை அனுப்பி மும்முனைத் தாக்குதல் நடத்தி நவாபின் படைகளை எளிதில் வெற்றி கண்டார் ராணி வேலுநாச்சியார் ஹைதர் அலியின் படை உதவியை எதிர்பார்த்து, எட்டு ஆண்டுகள் விருப்பாட்சிப்பாளையத்தில் தங்கியிருந்தார். அவருக்குப் பக்கபலமாகப் பெரியமருதுவும், சின்னமருதுவும் துணையாக உடனிருந்தனர். ஒரு சமயம் வேலு நாச்சியார், அவரது மகள் வெள்ளச்சி நாச்சியார், மருது சகோதரர்கள் முதலியோர் திண்டுக்கல் கோட்டையிலிருந்த மைசூர் மன்னர் ஹைதர் அலியைச் சந்தித்தனர். அவர், அவர்களை வரவேற்று உபசரித்தார். ராணியுடனிருந்த சின்னஞ்சிறு சிறுமி வெ ள்ளச்சி நாச்சியாரைக் கண்டு மனமிரங்கி அனுதாபம் கொண்டார். அச்சிறுமி மேல் பரிவும், பாசமும், கருணையும் கொண்டார். அவர்களது தாய் நாட்டுப் பற்றையும், வீரத்தையும் கண்டு வியந்து அவர் மகிழ்ச்சியுற்று அவர்களுக்கு உதவி செய்வதாக ஆறுதல் கூறினார். பிரதானியின் மறைவிற்குப் பின்னர், வேலுநாச்சியார் தான் நேரடியாக அரசியல் விவகாரங்களில் ஈடுபடத் தீர்மானித்தார். பிரதானி விட்டுச் சென்ற பணிகளை குறிப்பாக, சிவகங்கைச் சீமையின் நாட்டார்களுடன் கொண்ட ஓலைத் தொடர்புகளை, தொடர்ந்து கடைப்பிடித்து வந்தார். தமது கணவரிடம் மிகுந்த விசுவாசத்துடன் பணியாற்றிய மருது சகோதரர்களையும் இந்த அரசியல் பணியில் வேலுநாச்சியார் ஈடுபடுத்தினார். விருப்பாட்சியிலிருந்து சிவகங்கைச் சீமைத் தலைவர்களுக்கு அனுப்பிய ஓலைகளுக்கு நல்ல பலன் கிடைத்தது. சிவகங்கைச் சீமை மக்கள் பலர், சிறுசிறு குழுக்களாக ஆயுதங்களுடன் விருப்பாட்சி போய்ச் சேர்ந்தனர். அவர்கள் ராணி வேலுநாச்சியாரைச் சந்தித்து தங்கள் ஆதரவைத் தெரிவித்தனர். சிலர் அங்கேயே ராணிக்குப் பாதுகாப்பாகத் தங்கவும் செய்தனர். எட்டு ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. ராணி வேலு நாச்சியாரது முயற்சிகள் வெற்றி பெறுவதற்கான வாய்ப்பு நெருங்கி வந்து கொண்டிருந்தது. ஆங்கிலேயர்களையும் ஆற்காடு நவாபையும், அழித்தொழிக்கும் அற்புதத் திட்டமொன்றினை உருவாக்கி அதைச் செயல்படுத்துவதற்கு ஹைதர் அலி ஆயத்தமானார். சிவகங்கைச் சீமையை ஆற்காடு நவாபின் ஆக்கிரமிப்பிலிருந்து மீட்பதற்கு உதவும் படைகளைத் திண்டுக்கல் கோட்டை வந்து பெற்றுக் கொள்ளுமாறு ஹைதர் அலி, ராணி வேலுநாச்சியாருக்கு செய்தி அனுப்பினார். விருப்பாட்சியிலிருந்து சிவகங்கைபுறப்படுவதைத்திண்டுக்கல் கோட்டை கிலேதார் சையது காகிற்கு உடனே ராணி தகவல் கொடுத்தார். குறிப்பிட்ட நாளன்று, ராணி வேலு நாச்சியார், மருது சகோதரர்கள் வழிகாட்டுதலில் ஹைதர் அலி வழங்கிய குதிரைப் படைகள், சின்ன மறவர் சீமை சிவகங்கை நோக்கிச் சீறிப் பாய்ந்தன. ஆற்காடு நவாபின் படைகள் வழியில் பல்வேறு தடைகளை அமைத்தன. வேலு நாச்சியாரது குதிரைப் படைகள், அத்தடைகளைத் தகர்த்தெறிந்து, பெரும் தாக்குதலில் ஈடுபட்டன. மதுரைக்கருகில் 'கோச்சடை” என்னுமிடத்தில் கம்பெனிப் படைகளும், நவாபின் படைகளும் தடைகள் ஏற்படுத்தித் தாக்கின. வேலு நாச்சியாரது படைகள், நவாபின் படைகளைப் பாய்ந்து தாக்கித் தவிடுபொடியாக்கின. மானாமதுரை வைகையாற்றுப் பகுதியில், வேலு நாச்சியாரது படைகள், கம்பெனி படைகளைத் தாக்கி அவை ஓடி ஒளியுமளவிற்குச் சண்டையிட்டு வெற்றி பெற்றன